Het geactualiseerde SIGMA-plan moet de veiligheid tegen overstromingen in het Scheld est roomgebied gevoelig verbeteren. Dat is bepaald geen luxe, want die veiligheid is vandaag ondermaats (kans op overstromingen bij ons: 1/70; in Zeeland 1/4000). Tegelijkertijd wil het plan invulling geven aan de natuurdoelstellingen in het gebied.
Het plan is in volle uitvoering – althans, dat zou zo moeten zijn, want in de praktijk blijkt dat het voorziene geld niet wordt vrijgemaakt. Onder de vorige Vlaamse regering is voor het Sigmaplan een langetermijnbudget afgesproken: Voor 2009 was dat 45 miljoen euro, voor 2010 50 miljoen euro/jaar. Nu blijkt uit gegevens van W&Z dat er in 2009 geen 45 miljoen euro, maar slechts 28 miljoen euro ter beschikking is (62 %). Voor 2010 zou de situatie“vergelijkbaar” zijn.
Kortom – er wordt bezuinigd op het SIGMA-plan. Er wordt dus bezuinigd op de veiligheid van de bewoners van steden en gemeenten aan de Schelde. Er wordt bezuinigd op het realiseren van de natuurdoelstellingen – hoewel deze verplicht zijn in Europese context en deel uitmaken van de Scheldeverdragen met Nederland. Vlaanderen heeft in de discussie over de verdieping van de Schelde altijd (en terecht) g est eld dat de verdragen integraal moeten worden uitgevoerd – maar dreigt nu zijn eigen engagementen niet na te komen.
In het regeerakkoord staat klaar en helder “We voeren het geactualiseerde SIGMAplan verder uit”
Minister Crevits klinkt helemaal anders (parl. vraag 04/08/09): “De beschikbaarheid van deze middelen zal binnen de globale budgettaire mogelijkheden moeten afgewogen worden.”
De kortzichtigheid van de tendens die zich aftekent is ronduit gevaarlijk. Vlaanderen kan het zich niet permitteren om de veiligheid tegen overstromingen te laten slabakken, noch om de internationale afspraken inzake natuurherstel uit te stellen. De uitvoering van het SIGMA-plan moet een prioriteit zijn voor een regering die het écht meent met haar “duurzaam inv est eringsplan”.