Bond Beter Leefmilieu reageert met ongeloof op de beslissing van minister van Leefmilieu Zuhal Demir om een nieuwe en grotere verbrandingsoven toe te staan in Wilrijk. “Met deze goedkeuring hypothekeert de Vlaamse Regering haar ambities op vlak van circulaire economie, en ook de klimaatdoelstellingen van de afvalsector”, zegt Olivier Beys van BBL.
Wat voorafging
De beslissing van minister van Leefmilieu Zuhal Demir om de bouw van een nieuwe afvalverbrandingsoven in Wilrijk toe te staan, komt er na maandenlange discussies binnen de overheidsadministraties over dit project van ISVAG. Na een eerste unaniem negatief advies volgde, na zware druk op het Vlaams Energieagentschap, een voorwaardelijk positief advies aan de minister.
Slechte beslissing
Dat de minister de bouw van de nieuwe verbrandingsoven toestaat, is onbegrijpelijk. “Deze beslissing maakt het zo goed als onmogelijk om de klimaatdoelstellingen van de afvalsector tegen 2030 te halen”, zegt Olivier Beys van Bond Beter Leefmilieu. “Volgens het klimaatplan moet de CO2-uitstoot van de afvalsector dalen met 50% ten opzichte van 2005, dat is een daling van 1,4 miljoen ton CO2-equivalent in absolute cijfers. Maar de verbrandingsoven zou net een overcapaciteit van 20.000 tot 55.000 ton per jaar opleveren. Bovendien blijkt uit onderzoek van VITO, de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek, dat verwerkingsinstallaties in de Antwerpse haven een hoger energierendement halen en dus minder CO2 uitstoten. Deze betere opties worden simpelweg van tafel geveegd.”
De minister stelt dan wel enkele voorwaarden aan ISVAG, maar deze zullen geen fundamentele verbetering opleveren, en maken de opvolging en het beheer van de verbrandingscapaciteit alleen maar ingewikkelder en onduidelijker.
Verdere stappen
“Dit beleid op maat van ISVAG zet de deur open voor willekeur en toekomstige conflicten”, zegt Olivier Beys. Zo stelt een voorwaarde dat ISVAG moet rapporteren in welke mate de verwerking van afval zich verhoudt tot de prognoses van afvalverwerking. “Belangengroepen, zoals die van ISVAG, zullen die prognoses en het Vlaamse afvalbeleid verder politiseren.” De intense druk om de negatieve adviezen van het Vlaams Energieagentschap en de Gewestelijke Omgevingsvergunningscommissie (GOVC) om te vormen tot positieve adviezen, vormen een recent voorbeeld. “Om die reden bekijken we of we verdere stappen kunnen nemen tegen deze beslissing, zoals bij de raad voor vergunningsbetwistingen”, besluit Beys.
